خلقت روح

بسم الله ارحمن الرحیم 

خیلی از ما با کلمه روح الله آشنا هستیم و متاسفانه هستند کسانی که فکر می کنند خداوند دارای روح است و این تفکر در واقع شرک است بی آنکه آن فرد خود متوجه آن باشد در حدیثی از امام صادق علیه السلام ایشان می فرمایند .

روایت اول :

الصّادق ( أَبِی‌بَصِیرٍ قَال سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ (عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی؛ قَالَ: خَلْقٌ أَعْظَمُ مِنْ جَبْرَئِیلَ وَ مِیکَائِیلَ کَانَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (وَ هُوَ مَعَ الْأَئِمَّهًِْ وَ هُوَ مِنَ الْمَلَکُوتِ.(1)

امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیر گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی آیه: وَ یَسْأَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی پرسیدم، فرمود: «روح مخلوقی بزرگ‌تر از جبرئیل و میکائیل است و همراه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و امامان (می‌باشد و از عالم ملکوت است».

نکته اول : پس در واقع روح خود یک مخلوقی از مخلوقات خداوند است 
 

نکته دوم : روح چون از عالم ملکوت است جنس آن از نور است 

نکته سوم :  چون انسان اشرف مخلوقات است ، احتمالا برای اینکه در قیامت طلبکار خداوند نباشد ، خداوند روح که یک نور است را به صورت عادلانه در وجود تمامی انسان ها به صورت مساوی تقسیم می کند و انسان ها همگی دارای یک روح پاک و نورانی هستند 

در روایت دیگر از آن بزرگوار 
 

روایت دوم : 

الصّادق ( ٍالْحَلَبِیِّ وَ زُرَارَهًَْ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (قَال إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَحَدٌ صَمَدٌ لَیْسَ لَهُ جَوْفٌ وَ إِنَّمَا الرُّوحُ خَلْقٌ مِنْ خَلْقِهِ نَصْرٌ وَ تَأْیِیدٌ وَ قُوَّهًٌْ یَجْعَلُهُ اللَّهُ فِی قُلُوبِ الرُّسُلِ وَ الْمُؤْمِنِین.(2)

امام صادق (علیه السلام)- حلبی و زراره نقل می‌کنند: امام صادق (علیه السلام) فرمود: خدای تبارک و تعالی یگانه و صمدی است که دارای اندرونی نیست و جز این نیست که روح آفریدهای از آفریدگان او و یاری و تأیید و قوّتی است که خدا آن را در دل‌های پیغمبران و مؤمنان قرار می‌دهد.

مسئله اول : 

آیا نکته سوم با روایت دوم تناقض دارد ؟ 
جواب : خیر 
چرا ؟ 
چون این نور در دل کفار هم هست ولی خداوند بر دل های آنها مهر زده است تا از این نور بهره مند نشوند 
 

خَتَمَ اللَّهُ عَلي‏ قُلُوبِهِمْ وَ عَلي‏ سَمْعِهِمْ وَ عَلي‏ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظيمٌ (3)

نکته چهارم : روح در دو مکان است اول عالم ملکوت و دوم در قلب ( دل ) و اهمیت روح وقتی  بیان می شود که از آن استفاده شود پس اینکه روح در دل پیغمبران و مومنان است یعنی عملکرد آن مد نظر است یعنی انسان به واسطه روح بتواند به ذات پرودگار خود متصل شود و از او اطاعت کند و کافران با لجاجت و خود برتر بینی و تکبر و ... باعث میشوند که خود را از این نعمت الهی محروم کنند 
-----------------------------------------------------------------

منابع :

1- الکافی، ج۲۷۳، ص۲۷۳/ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۶۸/ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۶۸/ بصایرالدرجات، ص۴۶۲/ القمی، ج۲، ص۲۶/ البرهان

 2- بحارالأنوار، ج۴، ص۱۳/ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۷۰/ بصایرالدرجات، ص۴۶۲/ العیاشی، ج۲، ص۳۱۶/ نورالثقلین/ البرهان

3 - آیه 7 سوره مبارکه بقره